Wysokość Słońca nad horyzontem

Szerokość geograficzna

Najwyższe dawki promieniowania UVB występują pomiędzy równikiem a 300 szerokości geograficznej. Tym samym promieniowanie UV jest najsłabsze na obszarach polarnych.

Miejsca Szerokość
geograficzna
Miesiąc
w roku
Natężenie UVA
[mW/cm2]
Natężenie UVB
[mW/cm2]
Słowacja, Węgry,
północna Francja
ok. 48°N czerwiec 4,0 0,02
południowa Turcja,
Sycylia, Tunezja
35 - 40°N czerwiec 5,0 0,14
Arizona (USA) ok. 34°N czerwiec 6,0 0,4


 

Pora dnia

Kąt padania promieni słonecznych ma bezpośredni wpływ na natężenie promieniowania UV, które dociera do powierzchni ziemi. Zależnie od wysokości słońca nad horyzontem promienie słoneczne pokonują różnej długości drogę do powierzchni Ziemi. Jeśli słońce stoi w zenicie (godzina 12.00, południe) czyli promienie słoneczne padają prostopadle do Ziemi, droga jaką pokonują jest najkrótsza. Tym samym promieniowanie jest najsłabiej pochłaniane w atmosferze i tym samym dociera go do Ziemi najwięcej. Dlatego szczególnie niebezpieczne jest przebywanie na słońcu w godzinach południowych.
W godzinach popołudniowych Słońce świeci pod kątem około 60 stopni (godzina 16.00). Droga jaką pokonują promienie jest wtedy dwa razy dłuższa. W efekcie następuje silniejsze pochłanianie promieni słonecznych, a więc do Ziemi dociera ich mniej. Tym samym przebywanie na słońcu jest wówczas mniej niebezpieczne i można nawet czterokrotnie wydłużyć czas opalania.

 

 

 

 

Pora roku

Na szerokościach geograficznych powyżej 50°N zimą dociera do Ziemi znikoma ilość promieniowania UVB. Na przykład w Kopenhadze (55°N) zimą intensywność promieniowania UVA jest 10 razy niższa, niż w lecie a intensywność UVB 100 razy niższa.
Ilość promieniowania UVA w znacznie mniejszym stopniu zależy od kąta padania promieni słonecznych, ponieważ UVA jest znaczniej słabiej pochłaniane w atmosferze. Dlatego ilość UVA docierającego do Ziemi w mniejszym stopniu zależy od pory roku.